Dit kunstwerk toont een persoon in een rolstoel, zittend in een rustige houding.
De achtergrond is vaag en dromerig, wat een rustig gevoel geeft. Op de voorgrond staat een klein, geel badeendje, dat in contrast staat met de complexiteit van de rest van het beeld. Dit badeendje kan symbool staan voor speelsheid, eenvoud en het idee dat zelfs in momenten van stilte en overpeinzing er ruimte is voor lichtheid en plezier. Het kunstwerk roept vragen op over gedachten, emoties en de kracht van verbeelding, zelfs in moeilijke omstandigheden.
