Eenzaamheid
Is een staat van zijn
Verdrinken in
De anonimiteit
Doet heel veel pijn
Eens geliefd
En nu vergeten
Kan helaas
Iedereen overkomen
Moet je weten
Eenzaam zijn
Te midden van
Onbegrepen en
Niet geaccepteerd
Daar zit je dan
Vertrouwen
Telkens geschaad
Met lege handen
Grijpend in de lucht
Van binnen kwaad
Besef toch
In dankbaarheid
Recht te hebben om
Te zijn wie je bent
Wordt wel tijd
Zie de mens
Aandachtig aan
Erken de kwetsbaarheid
Van het leven
Dus wees begaan
