Eendzaam en verloren
wie niet genoemd wordt, kan niet zijn ik bestel bij de bakker twee gebakjeszodat niemand me zal vrageniemand die alleen is, kan immers niet deugen ik spreek mezelf toe, noem me hardopbij mijn naam, om te controlerenof ik er nog ben ik ben bang dat ik op een dagzomaar zal verdwijnenvergeten vergetelheid wordeenvoudig zoals ik […]
Eendzaam en Verloren
Op een rots, omringd door zee,zat een jongen, stil en tevree.Maar in zijn hoofd, daar kwam een gedachte,en elke keer was het een badeendje dat lachte. De badeendjes kwamen één voor één,soms voelde hij zich wat alleen.Maar elk badeendje mocht rustig drijven,geen gedachte hoefde lang te blijven. Soms was het angst, soms verdriet,maar de badeendjes […]
Eendzaam en Verloren
Eendzaam Stilte, regen Eenden drijven zacht Gele jas, mistige avond Rust
Eendzaam en Verloren
Op een rots, omringd door zee,zat een jongen, stil en tevree.Maar in zijn hoofd, daar kwam een gedachte,en elke keer was het een badeendje dat lachte. De badeendjes kwamen één voor één,soms voelde hij zich wat alleen.Maar elk badeendje mocht rustig drijven,geen gedachte hoefde lang te blijven. Soms was het angst, soms verdriet,maar de badeendjes […]
Eendzaam en Verloren
Elke keer dat hij terugkeerde naar de rots, midden in het uitgestrekte water, voelde hij de rust weer neerdalen. Het water bewoog zachtjes om de steen heen, en de horizon leek eindeloos. Dit was zijn plek, een stille, eenzame rots, waar niets hoefde te gebeuren. Alleen hij, het water, en… de badeendjes. Elke keer als […]
Eendzaam en Verloren
Eenzaamheidwat voel, denk en herken je. Eenzaamheid Alleen sta ik ’s avondsop het stille strandop blote voeten te woelendoor vele korreltjes zand kijk naar de horizonvele kilometers over zeetranen rollen over mijn wangenvoel mij ver van tevree zie badeendjes wazig door mijntranen in zee voorbij zwemmenstil door eenzaamheidhoor geen stemmen alleen komen te staandoet enorm […]
