Jaren geleden heb ik dit stukje geschreven. Het klopt nog steeds!

Dit is het verhaal van mijn treinreis. Ik rijd met mijn trein naar mijn eindbestemming.
Ik ben de machinist en bestuur zelf mijn trein. Dus ik heb invloed op mijn trein, de route en de eindbestemming. Ik heb invloed, door de keuzes die ik maak.

Er zijn mensen vertrokken uit mijn leven, maar ook weer mensen bijgekomen.
Soms stappen mensen in mijn trein en reizen met me mee, soms stappen mensen er ook weer uit. Heel af en toe moet ik de lastige machinist zijn en zet ik mensen zelf uit mijn trein. Zij willen dat ik van mijn route afwijk en dat laat ik niet toe. Zij willen dat ik hun route neem en niet de mijne.

Ik ben heel blij dat er al jaren iemand in mijn trein zit en samen met mij deze treinreis maakt. Ik hoop dat Dan nog lang naast me zit in mijn trein. Hij heeft ook een eigen trein. We proberen de twee treinen netjes naast elkaar te laten rijden en dat lukt heel goed.
De ene trein gaat wel eens sneller dan de andere, de ene slaat vaker links- of rechtsaf, maar we blijven elkaar volgen en naast elkaar rijden. We kiezen ervoor om de treinen niet te laten botsen of te laten ontsporen. We remmen soms, maar geven ook gas als het nodig is. Soms wachten we wat langer op een perron, omdat dat nodig is.

We weten dat we samen de eindbestemming willen bereiken. Wanneer dat is en waar dat zal zijn, dat is de grote vraag. Dat weten we niet.

De mensen die vroegtijdig uit mijn trein zijn gestapt gun ik een mooie eigen treinreis in 2022.
Voor de mensen die ik uit mijn trein heb gezet. Het gaat jullie goed: ik gun jullie ook een mooie eigen treinreis in 2022.
Voor de mensen die willen dat mijn trein ontspoort: zelfs jullie wens ik ook een fijne eigen treinreis in 2022.