Een geluksmomentje

Ze komt binnen, ik krijg een slap handje van haar. Zeventien is ze pas
Een mooie jonge dame die schuchter om zich heen kijkt.

Ik ga in gesprek met haar.
Ze heeft het moeilijk en vertelt me dat ze al jaren depressief is. Het lukt allemaal niet, de druk van de wereld is te groot. Al dat moeten, daar wordt ze doodmoe van. Ze past niet in een hokje.
En als je niet in een hokje past dan wordt het moeilijker in deze wereld.
En soms dan weet je het gewoon even niet meer.

Tijdens ons gesprek kom ik er achter dat ze creatief is.
We stoppen met praten en ze gaat aan de slag met encaustic art. Met het schildersijzer strijkt ze mooie kleuren warme was op papier.
Ik zit naast haar en kijk vluchtig opzij. Zie ik dat nou goed? Ja …ik zie een glimlach op haar gezicht.

Lief meisje van zeventien jaar. Ik hoop dat je vandaag, een geluksmomentje hebt gehad, al was het maar een paar seconden.
Laten we hopen dat je voorlopig helemaal niets meer moet, maar dat je steeds meer geluksmomentjes mag ervaren. Dat je in contact komt met jezelf en voelt wat ‘de kracht van creativiteit’ met je kan doen.