Schrijfwedstrijd
Boekje open over eenzaamheid
“Als je er niet over praat, dan is het er niet.”
Eenzaamheid is een onderwerp waar een groot taboe op rust. Mensen geven niet gemakkelijk toe dat ze eenzaam zijn. De landelijke Week van de Eenzaamheid wil dit taboe doorbreken. De eerste stap is het gesprek op gang brengen.
Vanuit deze gedachte – en in nauwe samenhang met mijn huidige expositie Emotie in Eendvoud – is de schrijfwedstrijd Boekje open over eenzaamheid ontstaan. In dit digitale boekje lees je alle prachtig oprechte verhalen en gedichten die ik mocht ontvangen. De gedichten zijn onderverdeeld in vier categorieën. Verhalen en gedichten gebaseerd op de drie kunstwerken hiernaast of vrije inzendingen. Dank aan alle schrijvers die voor deze bundel hun gevoelens en gedachten over eenzaamheid in woorden wilden vangen.
Alle namen van de inzenders zijn bekend bij Erica de Winter.
Op een rots, omringd door zee,
zat een jongen, stil en tevree.
Maar in zijn hoofd, daar kwam een gedachte,
en elke keer was het een badeendje dat lachte.
De badeendjes kwamen één voor één,
soms voelde hij zich wat alleen.
Maar elk badeendje mocht rustig drijven,
geen gedachte hoefde lang te blijven.
Soms was het angst, soms verdriet,
maar de badeendjes bleven nooit in het zicht.
Ze dreven verder, mee met de stroom,
tot het water hen wegdroeg, zacht als een droom.
De jongen leerde, keer op keer,
dat het oké was, hij hoefde niets meer.
De badeendjes kwamen, en gingen weer heen,
en lieten hem achter, rustig en sereen.
Dus als een gedachte je zorgen brengt,
denk aan het badeendje dat even zwenkt.
Het mag er zijn, maar het zal ook gaan,
net als de golven in de oceaan.
